fal długich
Encyklopedia PWN
radiotelegrafia
rodzaj telegrafii, w której do przesyłania sygnałów telegraficznych wykorzystuje się fale radiowe (gł. krótkie, niekiedy średnie);
[łac.-gr.],
drogi, po których przebiegają sygnały elektr. i opt. będące nośnikami wiadomości. Do dróg telekomunik. zalicza się kanały, łącza i tory telekomunikacyjne.
erupcja
geol. proces wydobywania się na powierzchnię Ziemi i do atmosfery produktów działalności wulkanicznej, pot. — wybuch wulkanu.
[łac. eruptio ‘wybuch’, ‘wypad’],
fotoluminescencja
luminescencja zachodząca w wyniku powrotu do stanu podstawowego cząsteczek lub atomów wzbudzonych do wyższych stanów elektronowych promieniowaniem elektromagnetycznym (zakresu widzialnego i nadfioletu).
[gr.-łac.],
galaktyki, w których jądrach zachodzą intensywne procesy dysypacji energii nie związane bezpośrednio z ewolucją gwiazd, a prowadzące do emisji promieniowania.
Indianie
rdzenni mieszkańcy Ameryki (nazwę tę nadał im K. Kolumb, który użył jej w przekonaniu, że dotarł do Indii), przybyli w wielu falach migracyjnych z północno-wschodniej Azji pomostem lądowym istniejącym w miejscu dzisiejszej Cieśniny Beringa;
[hiszp. < gr. < sanskr.],
